نشانه های تاخیر تکاملی در کودکان
تاخیر تکاملی یا تاخیر رشد در کودکان چیست؟
معنا و مفهوم تاخیر تکاملی
پزشکان زمانی از این واژه استفاده می‌کنند که کودک در بازهٔ زمانی گسترده‌ای که نرمال تلقی می‌شود به نقاط عطف رشد خود نرسد. تاخیر ممکن است در یک یا چند زمینه شامل موارد زیر باشد:
- مهارت‌های حرکتی عمده مثل نشستن
- مهارت‌های حرکتی ظریف مثل گرفتن و دستکاری اشیا
- مهارت‌های ارتباطی و زبانی یعنی فهم زبان و صحبت کردن
- مهارت‌های خودیاری مثل یادگیری استفاده از توالت و لباس پوشیدن
- مهارت‌های اجتماعی مثل برقراری تماس چشمی و بازی کردن با دیگران
عوامل مؤثر در ایجاد تاخیر تکاملی رشد کودک چیست؟!
تاخیر تکاملی گاهی ممکن است یک علت پزشکی داشته باشد مثل :
- عوارض یک تولد زودرس،
- یا ناشی از یک عارضه ژنتیکی مثل سندرم داون باشد.
- همچنین تأخیر تکاملی می‌تواند ناشی از یک بیماری یا سانحهٔ جدی باشد.
- تأخیر گفتاری و زبانی نیز ممکن است ناشی از یک نقص شنوایی یا مشکلی در حنجره، گلو یا حفرهٔ بینی یا دهان باشد.
- و مشکلات مربوط به تأخیر ارتباطی نیز ممکن است ناشی از مشکلی در سیستم اعصاب مرکزی باشد.
نشانه های تاخیرتکاملی در کودکان در ۳ تا ۶ ماهگی چیست؟
- در ۳ یا ۴ ماهگی، نوزاد به اسباب بازی ها چنگ نمی زند تا بتواند آن ها را بگیرد و یا دستش را برای گرفتن اسباب بازی ها دراز نمی کند.
- در ۳ یا ۴ ماهگی، شیرخوار نمی تواند سر خود را به خوبی حمایت کند و هوز سر در حالت شل و بدون تعادل کافی است.
- همچنین اشیا را به سمت دهانش نمی آورد.
- در ادامه، هنگامی که پاهای او را روی یک سطح سفت قرار می دهید، با پاهایش به آن فشار نمی آورد.
نشانه های تاخیر در تکامل کودک در ۷ تا ۹ ماهگی چیست؟
در ۷ ماهگی، شیرخوار هنگام قرار گرفتن به حالت نشسته، کنترل سر ضعیفی دارد.
در ۷ ماهگی، قادر به وارد کردن اشیا به درون دهان خود نیست. در ۷ ماهگی، قادر به رسیدن به اشیا نیست. در ۷ ماهگی، شیرخوار وزن خود را روی پاهایش تحمل نمی‌کند. تا ۹ ماهگی، شیرخوار نمی تواند به طور مستقل بنشیند.
زمان مراجعه به پزشک
برخی تأخیرها تا سن مدرسه رفتن کودک ناپدید می‌شود، درحالی‌که دیگر مشکلات تا پس از مدرسه رفتن شناسایی نمی‌شود.
همچنین شما کودکتان را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسید، پس این احتمال هست که زودتر متوجه مشکلات یا مشکلات بالقوه شوید، پس به حس غریزی خودتان گوش کنید و اگر سؤال یا نگرانی‌ای دارید آن را با پزشک کودکتان مطرح کنید، حتی اگر فقط برای اطمینان خاطر باشد.
